In ’n sin met ’n voorwerp is die werkwoord oorganklik, byvoorbeeld: Die hond byt die kat. ’n Mens kan dit vasstel as daar 'n antwoord op die vraag "Wat?" na die werkwoord is. Indien die sin nie 'n voorwerp het nie, is die werkwoord onoorganklik, byvoorbeeld: Die hond byt sommer sonder rede.

Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Samestellende afleidings word vas geskryf en bestaan uit ʼn agtervoegsel (“-s”) wat ʼn woordgroep (“na skool”) saambind.
Sien ook die bladsy Samestellende afleidings.

Sommige byvoeglike naamwoorde wat voor ʼn selfstandige naamwoord staan ("enkel"), kry ʼn "-e" (attributiewe "-e") agteraan.
Sien ook die bladsy Attributiewe -e.

Die vaste uitdrukking "syns insiens" beteken 'volgens sy oordeel'. "Myns insiens" beteken insgelyks 'volgens mý oordeel'.
Sien ook die bladsy Kollokasies.