Sommige eenlettergrepige byvoeglike naamwoorde wat op "g", "s" of "p" eindig, kry 'n "-te" as dit verbuig word.
Gewoonlik kry "slap" nie 'n attributiewe "-e" nie (soos in "slap deeg"), maar wanneer dit 'n selfstandige naamwoord word, kry dit wel die "-te". "Slapte" is 'n toestand van gebrek aan flinkheid en deurtastendheid.
Sien ook die bladsy Attributiewe -e.

Die werkwoord "gysel" se oorsprong kan teruggelei word na die Kelties; tóé en vandag beteken dit 'om iemand gevange te hou'. Die uitgang "-aar" verwys gewoonlik na die handelende persoon, en 'n mens sou dus verwag dat 'n gyselaar iemand is wat iemand ander gevange hou. 'n "Gyselaar" (ook soms "gyseling") verwys egter na die persoon wat gevange gehou word.
Sien ook die bladsy Diftonge.

Name van feeste word met hoofletters geskryf, byvoorbeeld "Oppikoppie", "Aardklop" en "Innibos".
Sien ook die bladsy Slegs hoofletter.

Vreemde woorde wat verafrikaans word, word volgens die gewone Afrikaanse taalreëls gespel. Die woord "ritme" is 'n verafrikaansing van die Griekse woord "rhuthmos".
Sien ook die bladsy Verafrikaanste woorde.